"Kto nie zna Pisma Świętego, ten nie zna Chrystusa"
św. Hieronim
Liczba odwiedzin strony
sakrament pojednania
Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą >>>
KKK 1422
Warunki dobrej spowiedzi
-
Rachunek sumienia („widzę popełnione zło”)
-
Żal za grzech („żałuję tego, co zrobiłem”)
-
Mocne postanowienie poprawy („zrobię wszystko, aby nie wrócić do grzechu”)
-
Spowiedź szczera („nic nie ukryłem”)
-
Zadośćuczynienie („naprawię wyrządzone zło”)
Warto pocztać - Czy poczucie winy i poczucie grzechu są tym samym?
Czy wiesz, że ...
1. Niedziela to czas świętowania zmartwychwstania Chrystusa, a nie pokuty; dlatego spowiedaj się najlepiej najpóźniej w sobotę.
2. Zrezygnować z przystąpienia do komunii świętej podczas mszy świętej to jak przyjąć zaproszenie na ucztę od najlepszego przyjaciela, pójść do jego domu i nie zasiąść z nim do stołu.
3. Wszyscy jesteśmy grzesznikami, więc to nie jest dziwne, że przychodzisz do konfesjonału mówić o grzechach, a nie chwalić się sukcesami.
4. Przez śmierć i zmartwychwstanie Pan Jezus pokonał każdy (nawet najstraszniejszy!) grzech.
5. Pokuta nie jest karą za grzechy, tylko okazją do uczynienia dobra w zamian za zło grzechów (odpraw pokutę zadaną przez księdza lub wymyśl sobie sam – z wielkodusznością serca).
6. Spowiedź jest sakramentem Pana Jezusa, a nie własnością Twoją czy księdza; czy coś jest grzechem nie zależy od „uważam, że” penitenta lub spowiednika, ale od nauki Chrystusa.
7. Postanowienie poprawy jest prawdziwe, gdy wyraża szczere i gorące pragnienie pogłębienia przyjaźni z Bogiem, a nie z góry skazane na niepowodzenie „postaram się”.
8. Żal za grzechy nie musi oznaczać wylewania łez, ale jest wyrazem świadomości popełnionego grzechu i decyzji pojednania z Bogiem.
9. Konieczność wyznania wszystkich grzechów jest niezbędna, żeby spowiedź była ważna, a nie tylko dobra lub zła
10. Grzechy ciężkie należy wyznać szczegółowo co do materii, ilości i okoliczności (nie czekając na pytania ze strony kapłana)
Czy słyszałeś o...
-
opętaniach , walce duchowej, egzorcyzmach, poczytaj>>
Rachunek sumienia
1. Rachunek sumienia robi się wobec Boga, a nie książeczki do nabożeństwa. Tę ostatnią mało obchodzi to, czy jesteś szczęśliwym człowiekiem.
2. Spowiadasz się dlatego, że grzech oddzielił Cię od życia w Bogu i pozbawił możliwości uczestnictwa w komunii świętej, czyli jedności
z Bogiem, a nie z okazji śmierci babci Józi, ślubu kuzynki Marysi
czy wizji prezentów bożonarodzeniowych.
3. Pamiętaj, że strach i wstyd to źli doradcy; przy konfesjonale otwierasz się przed Bogiem, który i tak wie o Tobie wszystko. Chce usłyszeć to od Ciebie.
4. Konfesjonał to nie miejsce, żeby się chwalić, ale zaryzykuj, że Pan Jezus i Ksiądz szanują Cię i kochają takim, jakim jesteś.
5. Jeśli obawiasz się powiedzieć o swoich słabościach
z ostatniego miesiąca, to co będzie na sądzie ostatecznym, gdy zobaczysz prawdę o całym swoim życiu? W konfesjonale możesz się oswajać się z taką konfrontacją i uczyć otwierać na miłosierdzie.
6. Robiąc rachunek sumienia, gdy już nauczyłeś się na pamięć swoich grzechów, zapytaj siebie, jakie jest miejsce Boga w Twoim życiu? Co łączy Cię z Jezusem?
7. Jak nie masz grzechów ciężkich, to przyjdź z lekkimi, i powiedz po prostu, że jesteś grzesznikiem. (Lepiej przyjść za często niż za rzadko).
8. Pan Bóg to nie urząd skarbowy: przymusowe rozliczenie raz w roku nie zbuduje przyjaźni między Nim a Tobą.